Çapır

Bu kadar zamandır nasıl yazmadım bilmiyorum. Ailemizin en renkli kişisinden bahsedicem.
Annanem..
Ciddi anlamda sayko olan, 85 yaşındaki ananem; boş zamanlarında kendince korkunç hikayeler uydurup bunlara inanmakta, üzerimize saldırmakta, anamıza bacımıza sövmekte, gazetelerden dünya turu fiyatlarına bakmakta ve evden kaçmaktadır…
Bu neşeli kişiliğin son günlerinde hayattan tek dileği bir adet motor sahibi olmaktır.
Ciddiyim abi! Öyle mobilet filan değil Chopper istiyor. TV’de Hell’s Angels’ı görünce heyecanlanıyor, beni yanına çağırıp bu motor kaç paradır, ikramiyeli maaşta alır mıyız bundan bir tane gibi fantastik sorular yöneltiyor. Ben de ikramiyesinin motor amaya yetmeyeceğini, velev ki aldık tuvalete zor giden kendisinin hayatta o motorun üzerine tüneyemeyeceğini anlatmaya çalışıyorum fakat izah edemiyorum.
Biraz anlar gibi olunca zaten motoru bizim yüzümüzden alamadığını, bütün parasını yiyip onu “kuru çulda” yatırdığımızı, Allahın mümkünse belamızı vermesini, evinden siktir olup gitmemizi ve acı çekerek ölmemizi istediğini söylüyor…

Çok seviyorum onu!

İkramiyeyi alıp Madagaskar’a kaçmayı planlıyorum….