Emekli yazlıkçı

Mülakat hezimetlerimden sonra “benim için yüksek lisans bitmiştir bi daha da marmaraya gelmem!” diyerekten tası tarağı topladım yazlığımızın bulunduğu güzide bir beldemiz olan Akçay’a geldim.
Akçay daha çok emekliklerin rağbet ettiği bir yer. Yaş ortalaması baya yüksek. Otobüs yolcuları arasında 56 yaşından küçük tek kişi bendim sanırım.
Buradaki hayatım ole sizin tahmin ettiğiniz gibi sahilde şakalaşan arkadaş gruplarıyla, yazlık diskolarla, sahilde ateş yakıp etrafına oturmalarla geçmiyor. Ben de adeta bir bikalemın hayvanı gibi ortama uyum sağladım. Emekli oldum lan burada!
Sabahları 7 de kalkıp yürüyorum, eve dönüp kahvaltımı ediyorum. Sonra deniz olayına giriyorum; takılıyorum sahilde kendimi önlü arkalı döndere döndere yanmaya çalışıyorum. Sahilde de yürüyorum. Zaten buradaki hayatımın çok büyük bi kısmı adeta bir Aborjin gibi yürüyerek geçiyor. Akşamları mangal filan yapıp, okey oynuyorum. Sonra da uyuyorum.
24 yaşında sağlıklı bir genç olarak değil efkaftan emekli Mürteza bey tadında geçirdiğim bu çılgın tatil anılarım şimdilik bu kadar. Bu ay sonunda dönmezsem kafayı çizicem sanırım….